Δυστυχώς, τα μηνύματα έρχονται καταιγιστικά από παντού. Όλη η δικηγορική Ελλάδα πλην ημών απέχει και διαμαρτύρεται. Το δικηγορικό λειτούργημα – επάγγελμα βάλλεται πανταχόθεν.

Ο Δ.Σ.Α. επαίρεται γιατί, λέει, κατόρθωσε να γλυτώσει τις ελάχιστες νόμιμες αμοιβές. Κρύβεται όμως πίσω από τις λέξεις, αρνούμενος να δεχθεί ότι αυτές δεν είναι πια υποχρεωτικές. Αρνούμενος να δεχθεί ότι πλέον θα υπάρχει η δυνατότητα και για κατώτερες από αυτές. Αρνούμενος να δεχθεί ότι αυτό που εν τέλει επετεύχθη είναι αποκλειστικά και μόνο η εξασφάλιση της συνέχισης της απρόσκοπτης χρηματοδότησης του, γιατί ακόμη και αν τελικά αμειβόμαστε με μικρότερη από την ελάχιστη αμοιβή, θα τεκμαίρεται ότι εισπράττουμε την ελάχιστη, θα παρακρατείται ποσοστό από την ελάχιστη και ο Φ.Π.Α. και πάλι βάσει της ελάχιστης θα υπολογίζεται. (Για αυτό το τελευταίο διατηρώ τις επιφυλάξεις μου λόγω ελλιπούς ενημέρωσης η οποία όμως δεν οφείλεται σε δικό μου σφάλμα).