Την Κυριακή και την Τρίτη διεξάγεται η επαναληπτική εκλογή για την ανάδειξη Προέδρου στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Στον πρώτο γύρο των εκλογών, έλαβα την τιμητική εντολή να εκπροσωπήσω τις δυνάμεις της αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική της απαξίωσης και της εμπορευματοποίησης του δικηγορικού λειτουργήματος. Έλαβα εντολή ευθύνης, υπέρβασης των κομματικών γραμμών και συγκρότησης ενός διαπαραταξιακού μετώπου ανακοπής της «μνημονιακής» κατανόησης της δικηγορίας και αποκατάστασής της ως συλλειτουργίας στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Η εκλογική μάχη του δευτέρου γύρου έχει έντονο πολιτικό διακύβευμα. Αυτό δεν είναι βέβαια η καταγραφή κομματικών δυνάμεων ή ο «χρωματισμός» της δικηγορικής κοινότητας. Είναι η εκπομπή στέρεου και σαφούς πολιτικού μηνύματος θεσμικής και κοινωνικής διεκδίκησης, είναι η διατράνωση της πίστης στην κοινωνική επιρροή των θεσμικών επιστημονικών φορέων. Αυτό το μήνυμα το εκπέμπουμε εμείς.

Και πράγματι, οι επιλογές είναι δύο: είτε θεσμική αντίδραση, είτε κομματική περιχαράκωση. Εκπροσωπούμε αναμφίβολα την πρώτη. Συγκρουόμαστε με ένα μηχανισμό όμηρο κομματικών συσχετισμών και γνήσιο εκπρόσωπο της κυβερνητικής πολιτικής. Έχουμε απέναντί μας αυτούς που «είδαν τα τρένα να περνούν» χωρίς να κάνουν τίποτα. Είμαστε αυτοί που θα αναλάβουμε δράση για το αύριο στη βάση των κοινών μας αξιών.

Είναι περιττό να υπομνήσω στους γνωρίζοντες την καταιγίδα μέτρων που έπληξαν τον κλάδο μας: ΦΠΑ, απελευθέρωση αμοιβών και γεωγραφικών περιορισμών, τεχνητό ρήγμα στο οικοδόμημα του ελληνικού δικηγορικού κόσμου. Τι θα απαντήσουμε σε αυτό; Επιδοκιμασία, ανοχή, συνενοχή; Μόνη απάντηση είναι να ορθώσουμε ανάστημα. Να καταψηφίσουμε τους εμπνευστές αυτής της πολιτικής. Να αρθρώσουμε εναλλακτική πρόταση θεσμικής νίκης και διεκδίκησης.

Δύο Κατευθύνσεις

Την επαύριο των εκλογών, αν ο δικηγορικός κόσμος της Αθήνας με τιμήσει με την προεδρία του Συλλόγου, θα κινηθώ προς δύο κατευθύνσεις:

Πρώτον, άμεση διεκδίκηση του θεσμικού διαλόγου που μας αρνήθηκε η Κυβέρνηση. Ριζική, εκ βάθρων και έντιμη επαναδιαπραγμάτευση όσων αποφασίστηκαν για εμάς, χωρίς εμάς. Ενδεικτικά, μέσα στην πλημμυρίδα των αυαθαίρετων παρεμβάσεων, ξεχωρίζει το εξής παράλογο: επιβολή ΦΠΑ και επί των κρατήσεων, δηλαδή επί μη πραγματικού εισοδήματος. Η ευθύνη όσων διαπραγματεύθηκαν (αν διαπραγματεύθηκαν) με την Κυβέρνηση είναι τεράστια. Σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι ξαναζητούν την ψήφο μας.

Δεύτερον, άμεσες και ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες αποκατάστασης της πανελλήνιας δικηγορικής αλληλεγγύης. Τούτο σημαίνει σύγκληση πανελλήνιου Δικηγορικού Συνεδρίου προς επαναχάραξη συλλογικής δικηγορικής πρότασης, με πεποίθηση ότι τα προβλήματα είναι δικηγορικά-στο πλαίσιο μιας ευρύτερης κρίσιμης εθνικής και κοινωνικής συγκυρίας-και όχι κατά τόπους.

Συμμερίζομαι την αισιοδοξία ενός μεγάλου πλειοψηφικού ρεύματος νίκης που συγκροτείται. Χωρίς να καταθέτω την ιδεολογική μου ταυτότητα, με τιμά αφάνταστα το γεγονός ότι υπερβαίνει στενά παραταξιακά όρια. Καλύπτει ψηφοφόρους της Αριστεράς, ανένταχτους, σκεπτόμενους ψηφοφόρους της Κυβέρνησης. Είναι ρεύμα καταδίκης πολιτικών και όχι ιδεολογιών. Είναι άνεμος θεσμικής μάχης και είμαστε το κατάλληλο σχήμα για να τη δώσουμε με εντιμότητα, αξιοπρέπεια και ευθύνη.

Την Τρίτη ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών αλλάζει. Δίνει το στίγμα συλλογικών κοινωνικών διεκδικήσεων μέσα από θεσμικές διαδικασίες. Γίνεται καταλύτης πολιτικών εξελίξεων και αισιοδοξίας. Είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε στην τιμή και στις προσδοκίες.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ" την 5-3-2011.