1) Οι πληθώρα των διαφορετικών ρυθμίσεων για τις προθεσμίες κοινοποίησης αγωγής, άσκησης ενδίκων μέσων κλπ., δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην άσκηση της δικηγορίας, ενώ ταυτόχρονα δεν έχει και κανένα ουσιαστικό ώφελος. Η κοινοποίηση της αγωγής πρέπει να γίνεται προ 60 ημερών στην τακτική διαδικασία, αλλά προ 30 ημερών στις ειδικές διαδικασίες. Η άσκηση της έφεσης πρέπει να γίνεται εντός 30 ημερών από την επίδοση της απόφασης στις περισσότερες διαδικασίες (τακτική και ειδικές π.χ. αυτοκίνητα), στις μισθωτικές όμως είναι εντός 15 ημερών. Προτείνω την ενοποίηση των ρυθμίσεων μεταξύ τακτικής και ειδικών διαδικασιών όσον αφορά τις προθεσμίες.

2) Σε άλλες διαδικσίες τηρείται "πινάκιο" π.χ. τακτική, αυτοκίνητα και σε άλλες όχι π.χ. μισθώσεις. Ο μαχόμενος δικηγόρος πρέπει να έχει συνεχώς το νου του, να εγγράφει στο πινάκιο τις εξ αναβολής υποθέσεις για να μπορέσουν να συζητηθούν. Στις διαδικασίες όμως που δεν υπάρχει πινάκιο και ο αντίδικος δεν παρέστει όταν ζητήθηκε η αναβολή, τότε ο δικηγόρος πρέπει να του κοινοποιήσει (με δικά του έξοδα) πρακτικό αναβολής για να ενημερωθεί ο αδιάφορος και αμελής διάδικος για τη νέα ημερομηνία δικασίμου. Όλα αυτά αυξάνουν τη γραφειοκρατία και το κόστος ενώ ταυτόχρονα επισύρουν βαριές συνέπειες (μη συζήτηση τηςς υπόθεσης). Προτείνω την κατάργηση του πινακίου και εφόσον ο αντίδικος είχε ενημερωθεί με νόμιμη επίδοση της αγωγής για την αρχική δικάσιμο, η αναβολή από έδρας να συνιστά πλασματική επίδοση στον απόντα αμελή διάδικο.

3) Η αυστηρότητα των κανόνων της αποδεικτικής διαδικασίας εξαρτάται από το είδος της υπόθεσης και όχι από την οικονομική σημασία της. Δηλαδή σήμερα ισχύουν αυστηρότεροι κανόνες αποδεικτικής διαδικασίας για μια διαφορά μεταξύ εμπόρων από πώληση εμπορευμάτων για ποσό 15.000 € (τακιτκή διαδικασία), σε σχέση με μια υπόθεση θανατηφόρου αυτοκινητικού ατυχήματος όπου η απαίτηση των συγγενών του θύματος μπορεί να ξεπερνά τις 500.000 € (διαδικασία αυτοκινήτων)! Προτείνω τη θέσπιση μιας λιγότερο αυστηρής αποδεικτικής διαδικασίας για υποθέσεις αρμοδιότητας Ειρηνοδικείου και μιας περισσότερο αυστηρής διαδικασίας για υποθέσεις αρμοδιότητας Πρωτοδικείου ασχέτως διαδικασίας.

4) Για αρκετά είδη απαιτήσεων η προθεσμίες παραγραφής είναι πολύ σύντομες. Π.χ. για απαιτήσεις από χερσαία εσωτερική μεταφορά εμπορευμάτων η προθεσμία παραγραφής είναι μόλις 6 μήνες! Τα περισσότερα δικαστήρια όμως δίνουν ημερομηνίες δικασίμου πολύ αργότερα π.χ. μετά από 1 χρόνο ή και περισσότερο, με αποτέλεσμα η απαίτηση να κινδυνεύει να παραγραφεί εν επιδικία. Ο δικηγόρος αναγκάζεται να κάνει ειδική αίτηση προτίμησης, για τον ορισμό σύντομης δικασίμου, είτε κατά τη στιγμή της κατάθεσης της αγωγής είτε όταν χρειάζεται να αναβληθεί και να οριστεί νέα δικάσιμος. Οι Γραμματείς (στην κατάθεση της αγωγής) και οι Πρόεδροι (όταν αναβάλουν απο έδρας) θα πρέπει να έχουν την αρμοδιότητα να δίνουν σύντομες ημερομηνίες δικασίμου σε υποθέσεις με βραχύ χρόνο παραγραφής και να μην χρειάζεται κάθε φορά ο δικηγόρος να υποβάλει ειδική αίτηση προτίμισης στον Προϊστάμενο του Δικαστηρίου και σε κάποιες περιπτώσεις να περιμένει για μέρες την έγκριση του καθ' όλα νόμιμου αιτήματος του.

5) Το Σύνταγμα κατοχυρώνει τη δημόσια συνεδρίαση και έκδοση απόφασης των δικαστηρίων. Δυστυχώς, σήμερα μόνο ο παραστάς δικηγόρος δικαιούται να λάβει αντίγραφο μιας απόφασης σπό τα αρχεία των δικαστηρίων. Σε κάποια δικαστήρια οι Γραμματείς έχουν αρνηθεί ακόμη και στον πολίτη - διάδικο να του δώσουν αντίγραφο της απόφασης που τον αφορά λέγοντας του ότι θα πρέπει να έρθει ο παραστάς δικηγόρος ή να προσκομίσει ο διάδικος σχετική εξουσιοδότηση!!! Οι συνεργάτες και οι ασκούμενοι δικηγόροι αναγκάζονται να κουβαλούν μαζί τους δεκάδες προσυμπληρωμένες εξουσιοδοτήσεις για να μπορέσουν να πάρουν αντίγραφα αποφάσεων στις οποίες δεν έχουν παρασταθεί οι ίδιοι. Πρέπει να καταργηθεί η υποχρέωση προσκόμισης εξουσιοδοτήσεων, ενδεχομένως με ρητή πρόβλεψη στον Κ.Πολ.Δ. και να καμφθούν οι όποιες αντιρήσεις των γνωστών υπερευαίσθητων "Ανεξάρτητων Αρχών". Δεν είναι δυνατόν οι Τράπεζες, που κατά σύστημα παραβιάζουν τη νομοθεσία και τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου εις βάρος των δικαιωμάτων των καταναλωτών, να έχουν το δικαίωμα πρόσβασης σε προσωπικά δεδομένα μέσω του ΤΕΙΡΕΣΙΑ και ένας απλός πολίτης ή ένας δικηγόρος να μην μπορούν να μάθουν το αποτέλεσμα μιας δημόσιας δίκης για την οποία έχουν έστω και έμμεσο ενδιαφέρον.

Μετά τιμής,

Ανδρέας Λιανέρης
Δικηγόρος Αθηνών