Η ανάδειξή μου στη θέση του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών αποτελεί ύψιστη τιμή, την οποία μού επιφύλαξε η κοινότητα των συναδέλφων μου. Σε μια εποχή στην οποία η «μνημονιακή» κατανόηση της δικηγορίας ως εμπορικής δραστηριότητας πλήττει τον θεσμικό ρόλο του δικηγόρου ως συλλειτουργού στην απονομή της Δικαιοσύνης, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας καλείται να δώσει ουσιαστικές και αποτελεσματικές μάχες για την ανάκτηση του κύρους του δικηγορικού λειτουργήματος και τη συνδιαμόρφωση των εξελίξεων που μας αφορούν. Επιπλέον, η κρίση την οποία βιώνουμε σήμερα -κρίση οικονομική, κρίση κοινωνική, κρίση αξιών- δεν δύναται να αντιμετωπιστεί χωρίς ρήξη με τις νοοτροπίες και τις πρακτικές που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο, λήψη και εφαρμογή γενναίων αποφάσεων, αλλά και απαρέγκλιτο σεβασμό στις δημοκρατικές και δικαιοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας.

Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, ο δικηγόρος έχει καθήκον να αγωνίζεται με συναίσθημα ευθύνης και με συνείδηση υπευθυνότητας για τη διασφάλιση των ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, όπως αυτά κατοχυρώνονται από το εθνικό Σύνταγμα και το διεθνές Δίκαιο. Σε συλλογικό επίπεδο, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών οφείλει να πρωτοστατεί στο αίτημα του ελληνικού λαού για πνευματική εγρήγορση του επιστημονικού κόσμου της χώρας και να παρεμβαίνει θεσμικά ενώπιον των αρμοδίων οργάνων του κράτους, προτείνοντας την υιοθέτηση ρυθμίσεων για την άρση της ατιμωρησίας, την καταπολέμηση της διαφθοράς και τον συνολικό εκσυγχρονισμό του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης.

Ομως, ο Δικηγόρος δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να ανταποκριθεί στον θεσμικό του ρόλο όταν «στοχοποιείται» από την πολιτική εξουσία ως κατά τεκμήριο προνομιούχος και φοροφυγάς και, συγχρόνως, μετατρέπεται σε έμπορο και φοροεισπράκτορα για λογαριασμό του κράτους. Συγκεκριμένα, εκτός από την επιβολή ΦΠΑ 23% στις δικηγορικές υπηρεσίες, η οποία ισχύει από 1η Ιουλίου 2010, είναι γνωστό ότι, αμέσως μετά τις πρόσφατες δικηγορικές εκλογές και πριν από το νέο Δ.Σ. του ΔΣΑ προλάβει να συγκροτηθεί σε σώμα, η κυβέρνηση έθεσε αιφνιδιαστικά και ζήτημα αυτοπαρακράτησης και προκαταβολής φόρου 15% επί των δικηγορικών αμοιβών. Ενώπιον μιας τέτοιας εξέλιξης, η Ολομέλεια των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας κινητοποιήθηκε άμεσα, προχωρώντας σε κήρυξη αποχής και επιτυγχάνοντας έτσι να μετατεθεί η διευθέτηση του ζητήματος με έκδοση μελλοντικής υπουργικής απόφασης. Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο ΦΠΑ επί των δικηγορικών υπηρεσιών, υπολογίζεται ακόμα και επί κρατήσεων των εισοδημάτων μας υπέρ των Ταμείων. Δηλαδή, προκειμένου οι κυβερνώντες να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα με κάθε τρόπο, καταλήγουν να φορολογούν ακόμα και τους φόρους.

Εν όψει των ανωτέρω, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών καλεί την κυβέρνηση σε δημόσιο διάλογο, προκειμένου το ζήτημα της επιβολής ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες να επανεξεταστεί από μηδενική βάση και να επέλθει εξορθολογισμός του τρόπου φορολόγησης των δικηγορικών υπηρεσιών συνολικά. Πιστεύουμε ότι η επίλυση των προβλημάτων πρέπει να γίνεται με εκατέρωθεν κατανόηση και ειλικρινή διάθεση για συνεργασία, όχι με σύγκρουση. Ομως, οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε δυναμικά και διεκδικητικά, με κάθε θεμιτό και νόμιμο μέσο, τις όποιες μεθοδεύσεις βάλλουν ενάντια στον θεσμικό ρόλο του δικηγόρου στο ελληνικό συνταγματικό πολίτευμα.

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της 7-5-2011.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_07/05/2011_441324