Οι υπό ψήφιση τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας δεν είναι παρά το δραματικό επιστέγασμα μίας χιονοστιβάδας ρυθμίσεων που μεθοδεύτηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια και το οποίο θα αποτελέσει το οριστικό τέλος της ελεύθερης δικηγορίας, οδηγώντας χιλιάδες συναδέλφους στην έξοδο από το επάγγελμα.

Η επίθεση κατά της Δικαιοσύνης, της Δικηγορίας και του πολίτη ξεκίνησε από το 2010 με την επιβολή Φ.Π.Α. στις δικηγορικές υπηρεσίες, συνεχίσθηκε το 2011, με την προσπάθεια του τότε Υπουργού Δικαιοσύνης να μεταφέρει δικηγορική ύλη στους Συμβολαιογράφους, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν όργανα δικαιοδοτικής κρίσης ή απονομής της Δικαιοσύνης. Απετράπη επιτυχώς η προσπάθεια αυτή. Τότε διαπιστώθηκε ότι, οι εισηγούμενοι σχέδια νόμου στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, δεν είχαν την πραγματική σχέση με τα καθημερινά προβλήματα της Δικαιοσύνης. Αρκεί να πούμε, ότι τότε πρότειναν τα συναινετικά διαζύγια να εκδίδονται από τον κάθε Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου (!!!), λες και η καθυστέρηση την απονομή της Δικαιοσύνης επιβαρύνεται από την έκδοση των συναινετικών διαζυγίων. Λες και οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων για μια στιγμή θα μετατρέποντο σε Δικαστές. Καθιερώθηκαν παράβολα, αυξήσεις του ποσού του δικαστικού ενσήμου, επί υπουργίας Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, ώστε η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη του απλού εργαζομένου και του συνταξιούχου των 400 ΕΥΡΩ, να γίνεται απρόσιτη. Κατορθώσαμε τότε να εξαιρέσουμε τις ευπαθείς ομάδες (Διαδικασία Διατροφών, Διαδικασία Αυτοκινήτων). Δώσαμε μάχη για τον περιορισμό της ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου. Σήμερα, δικαιωθήκαμε με την έκδοση σχετικής αποφάσεως του Αρείου Πάγου, η οποία έκρινε τις σχετικές διατάξεις ως αντισυνταγματικές.

Συνεχίσθηκε η επίθεση κατά της δικηγορίας και μετά τον Μάρτιο 2014. Τότε ψηφίσθηκε το «άνοιγμα» του επαγγέλματος του διαμεσολαβητή, ώστε εκτός των Δικηγόρων – διαμεσολαβητών να έχουν την δυνατότητα να το ασκούν και μη δικηγόροι, αποσυνδέοντας, με τον τρόπο αυτό, τη διαμεσολάβηση από τη Δικαιοσύνη. Αναγνωρίσθηκαν τα πτυχία των κολλεγίων, ώστε οι απόφοιτοί τους να εγγράφονται ως ασκούμενοι Δικηγόροι.

Όμως, εν προκειμένω, το διακύβευμα με τη ψήφιση του συζητουμένου νομοσχεδίου προφανώς και δεν είναι εν στενή εννοία συντεχνιακό. Με τον περιορισμό της εμμάρτυρης απόδειξης, την κατάργηση εγγυήσεων κατά την αναγκαστική εκτέλεση και τον πλειστηριασμό ακινήτων σε συνδυασμό με την ενίσχυση των τραπεζικών προνομίων καθίσταται σαφές ότι στόχος δεν είναι η επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης αλλά, αντιθέτως, η αποδυνάμωση του δικαστικού ελέγχου, προς όφελος των οικονομικών συμφερόντων και ειδικότερα των τραπεζών.

Είναι δε απορίας άξιο ότι παρόλο που στο μεσοδιάστημα συγκροτήθηκε καινούργια νομοπαρασκευαστική επιτροπή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, το κατατεθέν νομοσχέδιο περιλαμβάνει τις διατάξεις του αντίστοιχου νομοσχεδίου που είχε κατατεθεί στη Βουλή των Ελλήνων το Νοέμβριο του 2014, από νομοπαρασκευαστική επιτροπή που είχε συγκροτηθεί επί Υπουργίας Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. Εκείνο το νομοσχέδιο το οποίο είχε απορριφθεί από το σύνολο του νομικού κόσμου της χώρας και το οποίο ούτε η προηγούμενη Κυβέρνηση είχε τολμήσει να ψηφίσει! Και όχι βέβαια λόγω του δημοψηφίσματος αλλά της προκήρυξης των βουλευτικών εκλογών.

Ενόψει αυτών, ερωτάται:

1. Η νέα Κυβέρνηση διαπραγματεύθηκε με τους «θεσμούς» τις αλλαγές στον ΚΠολΔ ή τις αποδέχθηκε εξαρχής προκειμένου να επιτύχει υποχώρηση των δανειστών σε άλλους τομείς;

2. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών και η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος δεν είχαν θεσμικό καθήκον να πληροφορηθούν εγκαίρως τις αλλαγές τις οποίες θα έφερνε προς ψήφιση η Κυβέρνηση ώστε να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες; Αρκούσαν οι επισκέψεις σε κοινοβουλευτικά πρόσωπα, τη προτεραία της ψηφίσεως, όταν είχαν ήδη διαμορφωθεί οι απόψεις;

Είναι ντροπή  - απαξίωση για το δικηγορικό σώμα να πληροφορούμαστε «τυχαία» το περιεχόμενο ενός τόσο κρίσιμου νομοθετήματος από το διαδικτυακό τόπο της Βουλής των Ελλήνων, όπου αναρτήθηκε μετά τα μεσάνυχτα, την παραμονή της ψήφισής του. Οι διοικήσεις των Δικηγορικών Συλλόγων, με πρώτο τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα αυτονόητα θεσμικά τους καθήκοντα έναντι των Δικηγόρων, της Δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων των πολιτών.

ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους βουλευτές, όλων των κομμάτων, κυρίως τους Δικηγόρους βουλευτές να καταψηφίσουν το σχέδιο νόμου, που αφορά τις τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας. Στην αντίθετη περίπτωση θα είναι υπόλογοι στον απλό ‘Ελληνα πολίτη. Στον αγωνιζόμενο να ζήσει με χίλιες στερήσεις. Με κλειστές Τράπεζες. Με μειώσεις μισθών και συντάξεων. Στην αντίθετη περίπτωση συμμετέχουν στην απαξίωση της πολιτικής ζωής. Δηλώσεις, όπως είμαι εναντίον των διατάξεων αλλά το ψηφίζω για «να σωθεί η πατρίς», πέραν του ότι απαξιώνουν το κοινοβουλευτικό σύστημα, απαξιώνουν και τον ίδιο τους τον εαυτό. Απαξιώνουν το θεσμό της δικαιοσύνης και τους ίδιους τους πολίτες που τους εξέλεξαν.